Het weer begint hier echt goed te zitten, lekker warm en vooral heerlijk door af en toe een briesje wind te hebben. Het is echt strandweer, maar geen bikini-weer (het tegendeel wordt nochtans overal bewezen, halfnaakte meisjes, naakte - Courtney Love- meisjes die bijna allemaal uit VK komen.
Daarnaast heb ik ook al veel cultuur kunnen opsnuiven. Alleen al door in de multiculturele mensenmassa te lopen; op de metro een praatje te slaan met een vreemdeling; vooral te letten op alle architectuur in de straten en te kijken hoe mensen eruit zien en zich gedragen. Ik versta nog steeds niet al te veel van dat Catalaans, maar het begint toch wel ergens te vlotten. Wellicht omdat ik 1 les heb die in Catalaans doorgaat en voor een andere les een boek in het Catalaans moet lezen (ik moet wel, want heb er binnen 2 weken examen over), raar maar waar de les gaat door in het Engels, wordt gegeven door een alternatief vrijzinnige vrouw die gelooft dat als je oefeningen doet op een matje op de grond (waarbij je met je bekken moet zwieren en zwaaien met je armen en benen) je stem er beter van zou worden. Eerst proberen en dan geloven. Ze heeft de laatste les wel gezongen voor ons en ze zingt fantastisch. Nadeel: wij moeten volgende les zingen voor haar.
Mijn les die doorgaat in het Catalaans is mijn Arts Education. Het is een sympathieke leraar (de 2de knappe professor die ik heb - de eerste was die die Catalaans gaf), hij vindt altijd alles super wat ik maak. Laatste les heeft hij een hele uitleg gedaan aan de rest van de klas over mijn werk. Vooral omdat het totaal anders was van wat al de rest gemaakt had. Het is een klas die geen kunst volgt, maar wel kunst kan geven later in hun klas. (toch hoop ik stiekem dat ze dat nooit zullen moeten doen). We hadden een haiku gekregen en moesten daarbij en schilderij of tekening maken: voorstelling - verbeelding. En iedereen van de klas had een vlieger in de bergen of op het strand (al dan niet met kind bij die deze probeert te besturen) met strikjes aan het touwtje waar je hem aan vasthoudt en dan liefst van al nog in felle kleuren. Allemaal dezelfde vorm en even kinderachtig gedaan. Ik had een impressie van de kleuren die ik voor me zie als ik de tekst las en deze heb ik proberen weer te geven. En dan ergens in beeld de schaduw van iets onbeschrijfelijk. Ik heb mijn schilderij in de klas moeten ophangen, dus kan nog geen foto tonen, maar zal er wel achteraf enen bij plaatsen.
Maandag is mijn lesvrije dag, maar altijd de drukste van de week. Ik doe dan allerlei huishoudelijke activiteiten. En daarnaast ben ik voor de verandering het stad in getrokken en hebben we het bekende winkelcentrum aan de zee bezocht. Het was ook weer prachtig weer, dus een goede wandeling gemaakt.
Vorige dinsdag hebben we een communitycentrum bezicht in Badalona, dit is het vissersdorp van Barcelona. Waar alle arme vissers vroeger woonden, toen ze uit Barcelona gevlucht zijn. Nu is het een arme buurt waar allemaal zigeuners, Paki's, Latijns-Amerikanen, Afrikanen,... kortom al niet Spanjaarden leven. Via de school was er een bezoek aan het educatieve centrum voorzien (als ik het zo mag noemen) Het is een plaats waar overdag mensen uit de wijk onderwijs kunnen krijgen, waar jonge moeders leren hoe ze hun kinderen moeten opvoeden, hoe ze hun baby's moeten wassen e.d. Daarnaast kunnen ze daar ook Spaans volgen, leren naaien, koken en worden er ook informaticacursussen aangeboden. Eens de school uit is, komen er vooral kinderen naar het centrum (naschoolse opvang met een doel en gratis), ze krijgen een maaltijd om genoeg energie te hebben om dan hun huiswerk te maken, ze worden gewassen (of doen dit zelf indien mogelijk), ze kunnen er sporten, spelen en leren vooral hoe ze zich moeten gedragen.
Er doen 2 Belgische meisjes hun stage daar (Karen en Emilie; ik heb hen leren kennen mijn 1ste week ik hier in Barcelona was)- toevallig. Zij speelden voor tolk.
Na de rondleiding in het centrum heeft een agoog ons meegenomen om de buurt te gaan bekijken. Hij is geliefd bij de mensen, kinderen die naar hem zwaaien en hen komen knuffelen. Op pleintjes kan hij een spelletje voetballen met de jongeren, hij slaat een praatje met de oudjes en helpt de moeders hun boodschappen dragen. Hij is als het ware de schakel tussen de inwoners en het centrum. Eens hij hun vertrouwen heeft stimuleert hij hen om opleidingen in het centrum te volgen. Ze hoeven daar niets voor te betalen (het geld komt van de regering en van gulle schenkers. Er werken een paar professionals en de rest zijn vrijwilligers.
Na ons bezoek hebben we een heerlijke maaltijd bij Caroline (Oostenrijkse van mijn klas) verorbert en zijn we nog iets gaan drinken in de Irisch pub.
Gisteren op het strand vertoeft, net zoals vorige week zondag en vandaag, opnieuw zondag, gaan we de locatie veranderen en wordt het een lunch in het park van Joan Miro.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten