Het einde nadert

Wel Wel, het is bijna zover. Nog anderhalve week en ik mag (moet) huiswaarts keren. Ik zal het wel missen hier, vooral de mensen die ik heb leren kennen en het bruisende gewriemel van mensen op straat. (het zijn ook wel wat toeristen die er tussen lopen en me vaak irriteren, maar ik ben in een goede beu, dan neem ik ze erbij).

De zon is er weer helemaal doorgekomen, dus dit betekende vandaag: zonnen/ strandhangen/ lakenliggen / verbranden...
Een kleurtje heb ik, jammer genoeg dat het een rood is, zal magische veranderen in geen kleur waarschijnlijk, of hoopvol een beetje bruin. Het strand lag zo goed als vol en door met locals contact te hebben, was er voor hen zo goed als geen volk. Ik vraag mij dan af wat het in de zomermaanden dan niet moet zijn. Wellicht moet je dan je vierkante meter delen met 20. Telkens er een schamele 5 man te zien is op het zand, zijn ze daar alweer met hun massagi's, cervesa's, coco's, tattoe en allerlei andere rommel die ze de uitrustende mensen willen verkopen. Het storende aan deze is dat er om de 3 seconden een andere naast je staat. Na een tijdje wordt je dit wel gewoon om constant no, gracias te zeggen en met je kop te schudden.

Het leuke aan vrienden op bezoek hebben is dat het je vrienden zijn die er zijn. Het mindere aan hun bezoek is dat je voor de zoveelste keer al die toeristische trekpleisters moet tonen (welja, het is niet van moeten, maar eerder van hen rond te gidsen, dus je toont dan ook wel de trots van de stad, kan allerlei leuke weetjes vertellen, maar er hangt een toeristisch kantje aan). Om hen alleen te laten hun hele verblijf is zinloos, omdat ze eigenlijk voor jou komen. Maar om dan een hele tijd naar mij te moeten kijken; zou nog erger zijn. En elk bezoek maak je ook anders; je kan de volgorde van bezoeken veranderen, de aantal minuten je ergens bent, de weetjes geuriger en kleuriger maken, elke keer ergens anders op het strand doorbrengen, leuke eettentjes tonen waar je telkens iets anders besteld...

In het kort nog enkele dingen die zouden kunnen gebeurd zijn... wellicht ook plaats gevonden hebben:
- ons appartement dat geverfd wordt door een kleine Spanjaard, die trouwens heel vriendelijk is. Het kleur is hel blauw voor del living.
- Ik die wellicht vroeger uit mijn kamer zal moeten, aangezien Evelien (de zwangere Peruaanse waar ik de kamer aan huur) besloten heeft om in Peru te gaan bevallen en in het einde van maand hun appartement aan een andere hebben verhuurt.
- Dit geen probleem zal zijn dat ik dakloos word, aangezien ik wel bij vrienden kan blijven slapen
- Ik een heel leuk verjaardagsfeestje heb gehad
- ik ook al veel dingen over Spanjaarden ontdekt hebt en wellicht een boek kan schrijven.
- volgende week maandag mijn eindproject is en ik iets typisch Belgisch moet maken voor de lunch met de rest van mijn klas (de helft is van België, dus dat zal moeilijk worden om elk iets anders te hebben)
- ik nog steeds op metroplannen moet kijken om te weten hoeveel stop ik er precies moet opzitten en waar is soms moet zijn
- ik eindelijk een sjaal gevonden heb en dan maar beslist heb om er 2 te kopen
- ik de flash flash gevonden heb, en dus eindelijk weet wat het is...
- het vandaag Sant Jordi is, alle Spanjaarden een boek wisselen met elkaar of gewoon een schenken, vrouwen rozen krijgen (die hun man / minnaar dan eerst voor ze moeten kopen) = valentijnsdag bij ons
- we daarom geen school hadden vandaag en morgen ook niet (ja, om dan enkel die vrijdag nog les te geven, das de moeite niet hebben ze gedacht)
- ik mijn eindpresentatie van mij arts education gehad heb en geen idee heb hoe het gegaan is, omdat die vent er teleurgesteld uitzat en niets zei (ik blijf alles positief bekijken)
- ik nog wel dingen weet, maar er momenteel niet op kom en het dus voor een volgende keer zal zijn