Wel Wel, het is bijna zover. Nog anderhalve week en ik mag (moet) huiswaarts keren. Ik zal het wel missen hier, vooral de mensen die ik heb leren kennen en het bruisende gewriemel van mensen op straat. (het zijn ook wel wat toeristen die er tussen lopen en me vaak irriteren, maar ik ben in een goede beu, dan neem ik ze erbij).
De zon is er weer helemaal doorgekomen, dus dit betekende vandaag: zonnen/ strandhangen/ lakenliggen / verbranden...
Een kleurtje heb ik, jammer genoeg dat het een rood is, zal magische veranderen in geen kleur waarschijnlijk, of hoopvol een beetje bruin. Het strand lag zo goed als vol en door met locals contact te hebben, was er voor hen zo goed als geen volk. Ik vraag mij dan af wat het in de zomermaanden dan niet moet zijn. Wellicht moet je dan je vierkante meter delen met 20. Telkens er een schamele 5 man te zien is op het zand, zijn ze daar alweer met hun massagi's, cervesa's, coco's, tattoe en allerlei andere rommel die ze de uitrustende mensen willen verkopen. Het storende aan deze is dat er om de 3 seconden een andere naast je staat. Na een tijdje wordt je dit wel gewoon om constant no, gracias te zeggen en met je kop te schudden.
Het leuke aan vrienden op bezoek hebben is dat het je vrienden zijn die er zijn. Het mindere aan hun bezoek is dat je voor de zoveelste keer al die toeristische trekpleisters moet tonen (welja, het is niet van moeten, maar eerder van hen rond te gidsen, dus je toont dan ook wel de trots van de stad, kan allerlei leuke weetjes vertellen, maar er hangt een toeristisch kantje aan). Om hen alleen te laten hun hele verblijf is zinloos, omdat ze eigenlijk voor jou komen. Maar om dan een hele tijd naar mij te moeten kijken; zou nog erger zijn. En elk bezoek maak je ook anders; je kan de volgorde van bezoeken veranderen, de aantal minuten je ergens bent, de weetjes geuriger en kleuriger maken, elke keer ergens anders op het strand doorbrengen, leuke eettentjes tonen waar je telkens iets anders besteld...
In het kort nog enkele dingen die zouden kunnen gebeurd zijn... wellicht ook plaats gevonden hebben:
- ons appartement dat geverfd wordt door een kleine Spanjaard, die trouwens heel vriendelijk is. Het kleur is hel blauw voor del living.
- Ik die wellicht vroeger uit mijn kamer zal moeten, aangezien Evelien (de zwangere Peruaanse waar ik de kamer aan huur) besloten heeft om in Peru te gaan bevallen en in het einde van maand hun appartement aan een andere hebben verhuurt.
- Dit geen probleem zal zijn dat ik dakloos word, aangezien ik wel bij vrienden kan blijven slapen
- Ik een heel leuk verjaardagsfeestje heb gehad
- ik ook al veel dingen over Spanjaarden ontdekt hebt en wellicht een boek kan schrijven.
- volgende week maandag mijn eindproject is en ik iets typisch Belgisch moet maken voor de lunch met de rest van mijn klas (de helft is van België, dus dat zal moeilijk worden om elk iets anders te hebben)
- ik nog steeds op metroplannen moet kijken om te weten hoeveel stop ik er precies moet opzitten en waar is soms moet zijn
- ik eindelijk een sjaal gevonden heb en dan maar beslist heb om er 2 te kopen
- ik de flash flash gevonden heb, en dus eindelijk weet wat het is...
- het vandaag Sant Jordi is, alle Spanjaarden een boek wisselen met elkaar of gewoon een schenken, vrouwen rozen krijgen (die hun man / minnaar dan eerst voor ze moeten kopen) = valentijnsdag bij ons
- we daarom geen school hadden vandaag en morgen ook niet (ja, om dan enkel die vrijdag nog les te geven, das de moeite niet hebben ze gedacht)
- ik mijn eindpresentatie van mij arts education gehad heb en geen idee heb hoe het gegaan is, omdat die vent er teleurgesteld uitzat en niets zei (ik blijf alles positief bekijken)
- ik nog wel dingen weet, maar er momenteel niet op kom en het dus voor een volgende keer zal zijn
donderdag 23 april 2009
zaterdag 11 april 2009
Valencia
Woensdag ben ik vertrokken op vakantie. Zoals de meeste Spanjaarden is dit een trip in eigen land. Hun land is ook groot genoeg om in te reizen en er is zoveel te zien. Dus ben ik naar Barcelona Nord gegaan, dit is waar alle bussen vertrekken naar overal je maar wil. Op internet had ik al gekeken hoe het systeem in elkaar zit en prijzen vergeleken: de bus is goedkoper dan de trein. Het loket gevonden en heen en terug gekocht: als je beiden doet, is de terugreis goedkoper. Dus Laurie heeft dat dan maar gekozen.
De bus op, raar systeem trouwens: je heb een recuutje zoals in de winkel en dan scheuren ze daar een deel van en je mag op de bus. Je hebt een vaste plaats en zoals je wel kan inbeelden zit ik niet alleen op een bank. Dus er komt een dame zitten, de bus heeft er 4u over gedaan en de vrouw nam ongeveer 1 zetel en een derde van de mijne in met haar billen, dus had ik gelukkig de kant van het gangpad om wat ruimte te hebben. Heel de weg heeft ze zitten eten en prutsen aan eten...
Eindelijk aangekomen: wolken met af en toe een gaatje om wat zon door te laten. PJ heeft me ontvangen aan zijn tramhalte. Nadat ik zowat een uur op trein en tram gezeten had om daar te geraken (seightseeing is altijd handig meegenomen). Die heeft me mijn slaapplaats getoont, ik mocht op zijn kot blijven slapen. Leuk appartement met leuke, sympathieke flatmates. Zijn appartement is dicht bij de zee, dus zijn we even gaan zien of de zee daar er hetzelfde uitziet als mijn zee hier in Barcelona. En jep, t'is dezelfde.
Aangezien PJ les had ben ik al een deeltje van de stad gaan bekijken, hij is de vriendelijk geweest mij een planneke mee te geven, zodat ik op zijn minst de weg zou terugvinden. Ik was nog maar 10 min. onderweg of werd al weer lastig gevallen door een Indiër. Ja als je blond bent trek je ze aan. Hoe lelijk je ook bent, blond zijn is genoeg. Die maar vragen stellen en ik kort-af antwoorden en contant nee zeggen op invitaties om mee een koffie te gaan drinken. Eindelijk mijne hele pad afgewandeld tot aan Les Ciences de Arts. Heeft de Indiër met een rare naam me gerust gelaten, ik denk dat hij het eindelijk door had dat ik geen lief moest.
In mijn fotoalbum kan je foto's van de gebouwen zien. Ik weet niet precies wat de reden is, maar 1 ervan in een cinema, een andere een museum en nog een paar iets anders. Prachtig van architectuur, de moeite waard om een half uur gestalkt te worden door een Indiër. Dan nog de hele weg teruggewandeld naar PJ zijn kot. Geen Indiërs of andere lastigvallers meer gehad. Wel aantrok van een blaar die zich aan het onwikkelen was op de zijkant van mijn voet. Hij heeft zich goed ontwikkeld tegen ik bij PJ was. Om mijn eerste dag af te sluiten zijn we naar vriend van PJ geweest en hebben daar nog wat meiden meegenomen om het nachtleven van Valencia te bezichtigen.
Geslapen
Dag 2: met de auto naar Gandia: dit is een stadje te zuiden, uurtje rijden met de auto. PJ zijn ouders waren ook net op bezoek, dus deze reden en wij mee. Met wij bedoel ik PJ, zijn vriend Kamiel en ik op de achterbank. Kamiel kende daar een andere Tsjechische. op haar kot iets gegeten en dan naar het strand. Gandia is rustig en is te vergelijken met Knokke. De Spanjaarden hebben er een appartement om op vakantie naar te gaan en het is er wat chiquer. Het is een mooi strand, maar om gewoon te gaan niets speciaals. Dus gevollyballd. Ik had een goed excuus om niet te moeten meedoen: ontwikkeling van mijn blaar. Ondertussen was er een blaar op zijn blaar gekomen en we hadden beiden opgeprikt omdat het teveel pijn deed. Resultaat: nog steeds pijn en verbrande neus en kaakjes.
Einde van dag 2 was Salsa. Het is een soort van salsales die ze geven in een bar. Je hoeft niets te betalen en 2 jonge Spanjaarden leren je hoe het moet. Eerst sta je in lijn met aan een kant mannen en andere vrouwen. Je leert de basispasjes (elk heeft een nummer) en daarna sta je geschrankt in een cirkel (m -v -m - v -...) vrouwen schuiven door en elk nummer wordt zo paar keer herhaalt. Dan plots kom je uit bij iemand en daar moet je dan de hele routine mee doen. Het was weer te voorspellen dat ik bij dat kleine kereltje ging uitkomen die met moeite ooit een vrouw had aangeraakt. Hij had klamme handen en was echt klein. Kwam naar de bar op een lief op te doen waarschijnlijk. Aangezien dit mijn eerst keer was met de salsa kon ik er zo goed als niets van. De passen cava nog, maar met iemand anders dansen, moeilijk. Hij heeft zowat 4 keer op mijn tenen getrapt en op het einde kon ik het beter dan hem. PJ zei dat die daar elke week komt... Dan nog op zoek gegaan naar Aqua de Valencia, maar nergens hadden ze het.
Geslapen
Dag 3: bezoek aan het oude stadscentrum: te vergelijken van gebouwen met Barcelona, maar elke stad probeert toch wel zijn stempel erop te drukken door iets speciaals. In dit geval was dit de torentjes (ik hou van torentjes). Vele gebouwen gezien en beelden. (zie foto's) In de namiddag was het dan alweer tijd om te vertrekken. Naar het busstation van Valencia gegaan, om 17.15 had ik een bus terug huiswaarts. De bus is langs alle kleine dorpjes in de buurt gereden enkele stops gemaakt, slechts enkele delen autostrade en heeft er in totaal 6u45 min overgedaan. PFFFFF. Maar was weer mooi meegenomen de seightseeing. Om 23u aangekomen in Barcelona Nord en mijn vakantie zat erop. Had geen breedgebilde meer naast me.
Geslapen
De bus op, raar systeem trouwens: je heb een recuutje zoals in de winkel en dan scheuren ze daar een deel van en je mag op de bus. Je hebt een vaste plaats en zoals je wel kan inbeelden zit ik niet alleen op een bank. Dus er komt een dame zitten, de bus heeft er 4u over gedaan en de vrouw nam ongeveer 1 zetel en een derde van de mijne in met haar billen, dus had ik gelukkig de kant van het gangpad om wat ruimte te hebben. Heel de weg heeft ze zitten eten en prutsen aan eten...
Eindelijk aangekomen: wolken met af en toe een gaatje om wat zon door te laten. PJ heeft me ontvangen aan zijn tramhalte. Nadat ik zowat een uur op trein en tram gezeten had om daar te geraken (seightseeing is altijd handig meegenomen). Die heeft me mijn slaapplaats getoont, ik mocht op zijn kot blijven slapen. Leuk appartement met leuke, sympathieke flatmates. Zijn appartement is dicht bij de zee, dus zijn we even gaan zien of de zee daar er hetzelfde uitziet als mijn zee hier in Barcelona. En jep, t'is dezelfde.
Aangezien PJ les had ben ik al een deeltje van de stad gaan bekijken, hij is de vriendelijk geweest mij een planneke mee te geven, zodat ik op zijn minst de weg zou terugvinden. Ik was nog maar 10 min. onderweg of werd al weer lastig gevallen door een Indiër. Ja als je blond bent trek je ze aan. Hoe lelijk je ook bent, blond zijn is genoeg. Die maar vragen stellen en ik kort-af antwoorden en contant nee zeggen op invitaties om mee een koffie te gaan drinken. Eindelijk mijne hele pad afgewandeld tot aan Les Ciences de Arts. Heeft de Indiër met een rare naam me gerust gelaten, ik denk dat hij het eindelijk door had dat ik geen lief moest.
In mijn fotoalbum kan je foto's van de gebouwen zien. Ik weet niet precies wat de reden is, maar 1 ervan in een cinema, een andere een museum en nog een paar iets anders. Prachtig van architectuur, de moeite waard om een half uur gestalkt te worden door een Indiër. Dan nog de hele weg teruggewandeld naar PJ zijn kot. Geen Indiërs of andere lastigvallers meer gehad. Wel aantrok van een blaar die zich aan het onwikkelen was op de zijkant van mijn voet. Hij heeft zich goed ontwikkeld tegen ik bij PJ was. Om mijn eerste dag af te sluiten zijn we naar vriend van PJ geweest en hebben daar nog wat meiden meegenomen om het nachtleven van Valencia te bezichtigen.
Geslapen
Dag 2: met de auto naar Gandia: dit is een stadje te zuiden, uurtje rijden met de auto. PJ zijn ouders waren ook net op bezoek, dus deze reden en wij mee. Met wij bedoel ik PJ, zijn vriend Kamiel en ik op de achterbank. Kamiel kende daar een andere Tsjechische. op haar kot iets gegeten en dan naar het strand. Gandia is rustig en is te vergelijken met Knokke. De Spanjaarden hebben er een appartement om op vakantie naar te gaan en het is er wat chiquer. Het is een mooi strand, maar om gewoon te gaan niets speciaals. Dus gevollyballd. Ik had een goed excuus om niet te moeten meedoen: ontwikkeling van mijn blaar. Ondertussen was er een blaar op zijn blaar gekomen en we hadden beiden opgeprikt omdat het teveel pijn deed. Resultaat: nog steeds pijn en verbrande neus en kaakjes.
Einde van dag 2 was Salsa. Het is een soort van salsales die ze geven in een bar. Je hoeft niets te betalen en 2 jonge Spanjaarden leren je hoe het moet. Eerst sta je in lijn met aan een kant mannen en andere vrouwen. Je leert de basispasjes (elk heeft een nummer) en daarna sta je geschrankt in een cirkel (m -v -m - v -...) vrouwen schuiven door en elk nummer wordt zo paar keer herhaalt. Dan plots kom je uit bij iemand en daar moet je dan de hele routine mee doen. Het was weer te voorspellen dat ik bij dat kleine kereltje ging uitkomen die met moeite ooit een vrouw had aangeraakt. Hij had klamme handen en was echt klein. Kwam naar de bar op een lief op te doen waarschijnlijk. Aangezien dit mijn eerst keer was met de salsa kon ik er zo goed als niets van. De passen cava nog, maar met iemand anders dansen, moeilijk. Hij heeft zowat 4 keer op mijn tenen getrapt en op het einde kon ik het beter dan hem. PJ zei dat die daar elke week komt... Dan nog op zoek gegaan naar Aqua de Valencia, maar nergens hadden ze het.
Geslapen
Dag 3: bezoek aan het oude stadscentrum: te vergelijken van gebouwen met Barcelona, maar elke stad probeert toch wel zijn stempel erop te drukken door iets speciaals. In dit geval was dit de torentjes (ik hou van torentjes). Vele gebouwen gezien en beelden. (zie foto's) In de namiddag was het dan alweer tijd om te vertrekken. Naar het busstation van Valencia gegaan, om 17.15 had ik een bus terug huiswaarts. De bus is langs alle kleine dorpjes in de buurt gereden enkele stops gemaakt, slechts enkele delen autostrade en heeft er in totaal 6u45 min overgedaan. PFFFFF. Maar was weer mooi meegenomen de seightseeing. Om 23u aangekomen in Barcelona Nord en mijn vakantie zat erop. Had geen breedgebilde meer naast me.
Geslapen
Abonneren op:
Posts (Atom)
